Ευάγγελος Τσάκος

Ευάγγελος (Βαγγέλης) Τσάκος

Ο Βαγγέλης Τσάκος γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1913 στο χωριό Ψάρι Νεμέας. Η μητέρα του πέθανε όταν ήταν πολύ μικρός και ο πατέρας του έφυγε μετανάστης στην Αμερική για να θρέψει τα 4 παιδιά του.
Στο χωριό του πήγε σχολείο μέχρι και την Τετάρτη Δημοτικού αλλά αναγκάστηκε να φύγει για δουλειά. Πηγαίνει στον Πόρο όπου δουλεύει στα λεμόνια και μετά στον Πειραιά σε καφενείο και σε μπακάλικο. Στα 15 του χρόνια έρχεται στην Ελευσίνα και πιάνει δουλειά στο τσιμεντάδικο. Στην απεργία του 1936 ήταν γραμματέας της απεργιακής επιτροπής του Σωματείου «Τιτάν-Ελαιουργείου». Συλλαμβάνεται με άλλους απεργούς και φυλακίζεται.
Στο αλβανικό μέτωπο πολέμησε και ανδραγάθησε. Βαριά τραυματισμένος μεταφέρεται στο Λουτράκι και πριν ακόμα οι πληγές του κλείσουν ζήτησε να πάει πάλι στο μέτωπο.
Στην Κατοχή εκλέγεται πρόεδρος του Σωματείου Τσιμεντεργατών «Τιτάν-Χαλυψ». Πρώτοι οι τσιμεντεργάτες κερδίζουν με αγώνα το συσσίτιο από τη γερμανική εταιρία Μπαουστοφάν. Ήταν από τους θεμελιωτές της Ομοσπονδίας Τσιμεντεργατών Ελλάδας. Μετά το μπλόκο στο εργοστάσιο οι Γερμανοί τον αναζητούσαν και αναγκάστηκε να φύγει από την Ελευσίνα. Πήγε στο Λαύριο και έγινε καθοδηγητής του εργατικού κινήματος και της Αντίστασης, αλλά απολύθηκε λόγω της αγωνιστικής του δράσης.
Υπήρξε Πρόεδρος της Επαγγελματικής και Βιοτεχνικής Ένωσης Ελευσίνας. Από τους βασικούς ιδρυτές και στη συνέχεια πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Θριασίου. Επίσης ως υπεύθυνος του κλασικού αθλητισμού στον Πανελευσινιακό, ανέβασε την ομάδα στην πρώτη κατηγορία.
Πρωτεργάτης στην ίδρυση του Ε.Ο.Σ. Ελευσίνας το 1962. Διετέλεσε Πρόεδρος του Συλλόγου το διάστημα 1966-1969 και 1971-1978. Εργάστηκε για την θεμελίωση και ανέγερση του καταφυγίου στον Κιθαιρώνα. Ένα τεράστιο έργο, που ο Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Ελευσίνας τιμώντας τον του έδωσε το όνομά του «Καταφύγιο Βαγγέλης Τσάκος».
Ανέβηκε σε πολλά βουνά μας και πάντα με τη φωτογραφική του μηχανή. Φωτογράφιζε τα βουνά και τη φύση και έστελνε τις φωτογραφίες του σε διάφορες εκθέσεις, όπου και απέσπασε πολλές διακρίσεις και βραβεία. Από τους πρώτους που έφτιαξε μαγνητοφωνημένες προβολές με διαφάνειες. Τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες τις εμφάνιζε μόνος του και ας ήταν αυτοδίδαχτος.
Παντρεύτηκε στις 6 Νοεμβρίου 1955 με την Τασία Στασινοπούλου και πέθανε στις 14 Δεκεμβρίου 1978. Άφησε με διαθήκη του στο Δήμο Ελευσίνας αξιόλογο φωτογραφικό υλικό, τα βραβεία του καθώς και το σπίτι του προκειμένου να γίνει παιδικός σταθμός για τα παιδιά της Ελευσίνας και χώρος για να στεγάζεται ο Ε.Ο.Σ. Ελευσίνας.