Σπύρος Λυμπέρης

Γεννήθηκε στη Μαραθούπολη Μεσσηνίας. Στην Ελευσίνα ήρθε το 1938. Αγάπησε πολύ την πόλη και της προσέφερε ό,τι μπορούσε. Ειδικεύτηκε στη ζωγραφική στο Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών της Νίτσας Καναρέλη. Διδάχθηκε Μεταλλοτεχνική και Χαλκογραφία δίπλα στους Πουλάκη και Δημητρακόπουλο. Μετά τις σπουδές του στη Σιβιτανίδειο το 1939 εισήλθε στη Σχολή Μηχανικών Αεροπορίας. Ο πόλεμος δεν τον άφησε να συνεχίσει τη στρατιωτική του σταδιοδρομία. Στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής αναπτύσσει αντιστασιακή δράση και μετά τον εμφύλιο εξορίζεται στην Ικαρία και τη Μακρόνησο, ενώ παράλληλα δημιουργεί. Τα έργα του με κάρβουνο, λάδια, ακουαρέλες ή χαλκογραφίες, έχουν θέμα την κοινωνία, τη φύση και τον άνθρωπο. Ήταν μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του Συλλόγου Εικαστικών Τενχών «Ο Απελλής». Υπήρξε έφορος της Εταιρείας Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά, μέλος της ΠΑΠΟΚ Πειραιά, καθώς και συμμετέχων σε επαγγελματικές ενώσεις, πολιτιστικούς συλλόγους, αλλά και στη διοργάνωση των «Αισχυλείων» του Δήμου Ελευσίνας. Εκτός από τη ζωγραφική, ασχολήθηκε με την αρθρογραφία, τη σκηνογραφία, την κατασκευή αρμάτων στις πορείες Λαμπράκη και εν γένει με δραστηριότητες που σχετίζονταν με την ιδέα της Ειρήνης. Είχε πολλές ατομικές εκθέσεις, καθώς και συμμετοχές σε πανελλήνιες. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.